Υπάρχει χρυσός κανόνας μεταξύ οικογένειας και καριέρας;

Με αφορμή την ημέρα της Μητέρας, παραθέτω την συνέντευξη πριν από λίγο καιρό, ανήμερα του Πάσχα, στην Κυριακάτικη Μακεδονία, με θέμα "Οικογένεια και Καριέρα: Υπάρχει χρυσός κανόνας;", με έμφαση στην πρώτη ερώτηση για το πώς καταφέρνει σήμερα μια εργαζόμενη γυναίκα να είναι και σωστή μητέρα.
Δύσκολο, πολύ δύσκολο, αλλά η αγάπη τα καταφέρνει όλα. Κι αν δούμε γύρω μας, θα δούμε πολλές γυναίκες να τα καταφέρνουν όλα, και τη δουλειά, και την καριέρα, και το σπίτι, και το να είναι 'γυναίκες', και πάνω από όλα να είναι μανούλες (αυτόν τον πιο δύσκολο και πιο συναρπαστικό ρόλο από όλους)! Άλλωστε τη μεγαλύτερη δύναμή της η καθεμιά την αντλεί από ένα γλυκό φιλί, μια δυνατή αγκαλιά. Κι αργότερα όταν μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά, το καμάρι τους για μια μαμά που μπορεί να τα καταφέρνει όλα, είναι μεγάλο βάλσαμο για την κούραση της ημέρας. Κι αν συμβεί και νιώσει η ίδια ότι αυτό, το δύσκολο μοντέλο κι ο συνδυασμός γίνει πρότυπο για την έφηβη κόρη της, τότε, ναι, μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά κι ευτυχία!.....


Η συνέντευξη:

“Στην Ελλάδα είμαστε ακόμα μόνο στην επαγγελματική επιβίωση και όχι στην εντυπωσιακή καριέρα”.


Η φράση ανήκει στο στέλεχος των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ) Λιάνα Γούτα, η οποία μιλά στη “ΜτΚ” για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μία γυναίκα προκειμένου να εδραιωθεί στον επαγγελματικό της χώρο και να συνδυάσει επιτυχώς το ρόλο της συζύγου και μητέρας.

Πώς μπορεί μία γυναίκα να ισορροπήσει μεταξύ καριέρας και οικογένειας; Η σημερινή Ελληνίδα αναλαμβάνει και διεκδικεί όλο και περισσότερους ρόλους. Ο πολύπλοκος αυτός συνδυασμός είναι το συναρπαστικό της ιστορίας. Ωστόσο, παρόλο το κυνήγι της καριέρας, στην Ελλάδα είμαστε ακόμα μόνο στην επαγγελματική επιβίωση και όχι στην εντυπωσιακή καριέρα. Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει πάντα το ερώτημα πώς θα καταφέρει μια γυναίκα να συνδυάσει αυτούς τους δυο διαφορετικούς και συχνά αντικρουόμενους ρόλους. Εκείνο όμως που είναι ιδιαίτερα σημαντικό, είναι το ερώτημα σχετικά με το πόσο μεγάλο είναι το κόστος του να χάνει μια γυναίκα τα πρώτα και καθοριστικά χρόνια της ζωής ενός παιδιού, κυνηγώντας την καριέρα. Πράγματι αυτό είναι το πιο σκληρό κομμάτι της ιστορίας.
Όσο σκληρό είναι για μια μητέρα, το ίδιο σκληρό νομίζω ότι είναι και για τον πατέρα το να χάνει πιθανώς τα πρώτα βήματα του παιδιού, τις πρώτες λέξεις του και πολλά άλλα. Αλλά, δυστυχώς αυτό είναι το κόστος που καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε. Η κοινωνία αλλάζει, μαζί και τα πρότυπα. Έτσι τα παιδιά του 21ου αιώνα, μπορεί να χάνουν κάτι από το χρόνο των γονιών, αλλά πιστεύω ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να κερδίζουν νιώθοντας περήφανα για μια πετυχημένη μητέρα στην επιστήμη, τις επιχειρήσεις, την πολιτική. Κι από την άλλη, δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι μια γυναίκα που έχει σπουδάσει, που έχει επενδύσει σε κόπο, χρόνο, χρήμα, όνειρα και φιλοδοξίες, γίνεται καλύτερη μητέρα και αναθρέφει πιο ευτυχισμένα παιδιά, όταν η ίδια απαρνηθεί όλα τα προηγούμενα και κρατήσει μόνο τον ένα ρόλο, αυτόν της μητέρας.
Είναι στο χέρι και της κοινωνίας ολόκληρης, αλλά πρωτίστως στο χέρι κάθε μητέρας και κάθε πατέρα να βρουν μαζί ως οικογένεια τον χρυσό κανόνα δίνοντας χρόνο σε καριέρα και οικογένεια με ισορροπία.

Πότε αρχίζουν τα δύσκολα για μία γυναίκα καριέρας; Σύμφωνα με έρευνες, οι γυναίκες στην Ελλάδα έχουν ξεπεράσει εμπόδια από παλιές νοοτροπίες και σήμερα πλέον σπουδάζουν και εκπαιδεύονται περισσότερο ακόμα και από τους άνδρες. Τα νούμερα δείχνουν ότι τα ποσοστά των γυναικών στα πανεπιστήμια είναι ψηλότερα από αυτά των ανδρών (53% φοιτήτριες). Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι γυναίκες διακρίνονται και αριστεύουν στις σπουδές τους, και μάλιστα κατακτούν με γοργά βήματα και χώρους που ως τώρα θεωρούνταν ανδροκρατούμενοι. Οι δυσκολίες αρχίζουν μετά, όπου, ακόμα κι όταν καταφέρουν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας (έχοντας μισά ποσοστά απασχόλησης από τους άνδρες και διπλάσια ανεργία), θα βρεθούν αντιμέτωπες με ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες ως προς την εξέλιξη της καριέρας τους και τις ευκαιρίες να προαχθούν σε υψηλές θέσεις ευθύνης, είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα. Αυτό που ονομάζεται λοιπόν “γυάλινη οροφή”, στην Ελλάδα μοιάζει να είναι αδιαπέραστη σε μερικούς ειδικά τομείς. Οι δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει μία γυναίκα είναι δυο κατηγοριών: Πρώτον, δυσκολίες νοοτροπίας, που λένε ότι οι γυναίκες, εξαιτίας της μητρότητας δεν μπορούν να είναι εξίσου παραγωγικές και αποτελεσματικές όσο οι άνδρες και δεύτερον, οι πρακτικές δυσκολίες, που έχουν να κάνουν με υποδομές και ρυθμίσεις. Για παράδειγμα οι δημόσιοι βρεφονηπιακοί σταθμοί είτε δεν είναι πάντα διαθέσιμοι είτε δεν είναι εύκολα προσιτοί, είτε δεν καλύπτουν τα ωράρια εργασίας. Όσο για τους ιδιωτικούς αυτοί επιβαρύνουν με ένα σημαντικό κόστος.

Οι ευκαιρίες που έχει μία γυναίκα για να διακριθεί στη χώρα μας είναι αντίστοιχες με αυτές των ανδρών; Σύμφωνα με διεθνή έρευνα του 2008, η Ελλάδα κατέχει μόλις την 75η θέση από 130 χώρες ως προς τις ίσες ευκαιρίες στα δυο φύλα, με χαμηλές επιδόσεις στη συμμετοχή των γυναικών στην οικονομία και με ακόμη χαμηλότερες στη συμμετοχή στην πολιτική. Στην πολιτική μάλιστα είμαστε στη θέση 93, με συμμετοχή γυναικών στο ελληνικό κοινοβούλιο μόνο κατά 16%, αλλά και ακόμα πιο απογοητευτικά τα μονοψήφια νούμερα συμμετοχής σε κυβερνητικές θέσεις, αλλά και τα ποσοστά μόλις της τάξης του 2%-3% σε θέσεις δημάρχων και νομαρχών. Κι αυτό τη στιγμή που στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η συμμετοχή των γυναικών φτάνει στο 30%, και με αυτό το ποσοστό η Ευρώπη θεωρεί ότι υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας και πολιτισμού που πρέπει να αντιμετωπισθεί λαμβάνοντας μέτρα.

Η δημοσίευση της συνέντευξης στο
http://www.lianagouta.gr/viewblog.php?aa=476