Οι μεταφορές βλάπτουν σοβαρά την υγεία μας....!

Άρθρο στην εφημερίδα TA NEA του Σαββατοκύριακου, στο ένθετο "ΖΩ στη Θεσσαλονίκη", 18-7-09

«Το 2009 μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, παρόμοιου μεγέθους με τη Θεσσαλονίκη, η Στοκχόλμη των 800.000 κατοίκων ανακηρύχθηκε η Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Πόσο απέχει άραγε η διαδρομή από την πιο μολυσμένη πόλη της Ευρώπης στην Πράσινη Πρωτεύουσα? Ίσως μερικές γενναίες αποφάσεις μόνο! Από την Πολιτεία, την Αυτοδιοίκηση και από όλους εμάς...»


Η ΘΛΙΒΕΡΗ ευρωπαϊκή πρωτιά της πόλης με την μεγαλύτερη αέρια ρύπανση είναι το τελειωτικό χτύπημα! Η Θεσσαλονίκη κατατάσσεται ως η ευρωπαϊκή πόλη με την μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση, μαζί με άλλες 5 ελληνικές πόλεις συνολικά στο TOP-10 των πιο μολυσμένων ευρωπαϊκών πόλεων. Oι μύθοι καταρρέουν, αφήνοντας μόνο πίκρα!....
ΙΣΩΣ θα έπρεπε να το είχαμε φανταστεί, αν αναλογιστούμε πόσες ώρες περνάμε παγιδευμένοι στο αυτοκίνητο, σε απίστευτα μποτιλιαρίσματα, πόσο πυκνοδομημένη είναι η πόλη μας, πώς οι χώροι πρασίνου είναι ανύπαρκτοι, πως το μόνο Μέσο Μαζικής Μεταφοράς για 1.000.000 κατοίκους είναι τα αστικά λεωφορεία.
ΣΥΜΦΩΝΑ με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι μεταφορές είναι η κύρια αιτία της ρύπανσης του αέρα που εισπνέουμε στις πόλεις, και που βλάπτει σοβαρά την υγεία μας. Οι μεταφορές εξακολουθούν να αποτελούν τη μοναδική κύρια πηγή οξειδίων του αζώτου και τη δεύτερη σημαντικότερη πηγή εκπομπής λεπτών σωματιδίων (ΡΜ 10 και ΡΜ 2,5) στην Ε.Ε. Και παρότι γενικώς στην Ε.Ε. οι επιβλαβείς εκπομπές των μεταφορών μειώνονται, στις αστικές περιοχές εξακολουθεί να αποτελούν μείζον πρόβλημα, με τα 2/3 του συνόλου των ευρωπαϊκών πόλεων να υπερβαίνουν κατ’ εξακολούθηση τα πρότυπα ποιότητας του αέρα. Είναι πολλοί άλλοι λοιπόν μαζί μας στις κακές επιδόσεις, απλώς εμείς είμαστε οι χειρότεροι!
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ να γίνει; Οι προσπάθειες πρέπει να κινούνται προς δυο κατευθύνσεις. Πρώτον, μέτρα από την πολιτεία και κυρίως από τις τοπικές αρχές και δεύτερον, παρότρυνση προς τους πολίτες να αλλάξουν συνήθειες και συμπεριφορές.
ΤΑ ΜΕΤΡΑ που μπορούν να φέρουν σοβαρή βελτίωση της ποιότητας του αέρα είναι πολλά. Αν αναζητήσουμε τί γίνεται σε άλλες πόλεις στην Ευρώπη και τον κόσμο, μπορούμε να βρούμε και πολλές ευφάνταστες ιδέες.
Φυσικά, πρώτο και σημαντικότερο, η ενίσχυση και η ανάπτυξη του δικτύου των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Πονεμένο θέμα, για τους Θεσσαλονικείς, που μας φαίνεται σα ψέμα η ιδέα να κυκλοφορήσουμε επιτέλους με μετρό, ελπίζοντας ότι αυτό θα αλλάξει την εικόνα της πόλης, την καθημερινότητά μας, τη νοοτροπία για τη μετακίνησή μας. Επίσης, τα άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να ενισχυθούν και να συνδυαστούν με αυτό.
Η οικολογική αυτοκίνηση, με υβριδικά ή ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπως η προώθηση του στόλου υβριδικών ταξί από τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης, η αλλαγή του στόλου των οχημάτων του Λευκού Οίκου με ηλεκτρικά που ανακοίνωσε ο Ομπάμα, αλλά και γενικώς η προώθηση των ηλεκτροκίνητων οχημάτων στη Νέα Υόρκη.
Η αποτροπή της χρήσης του αυτοκινήτου και ειδικά των ρυπογόνων μοντέλων. Κίνητρα για την απόσυρση παλιών ρυπογόνων αυτοκινήτων -που στην Ελλάδα αποτελούν μεγάλη πληγή- και μέτρα για την προώθηση της ‘συνεπιβίβασης΄. Επιπλέον, πράσινα διόδια, όπως στο Λονδίνο και τη Στοκχόλμη, που μπορεί να φάνηκαν τολμηρά και με...πολιτικό ρίσκο, αλλά η βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών και η σημαντική μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πράξη, έπεισε τελικά τους πολίτες. Μάλιστα στη Στοκχόλμη προηγήθηκαν επενδύσεις σε νέο στόλο και σε νέες γραμμές αστικών συγκοινωνιών, για την αποπληρωμή των οποίων θα χρησιμοποιηθούν τα έσοδα από τα περιβαλλοντικά διόδια.
Η δημιουργία εναλλακτικών τρόπων μεταφοράς, όπως οι ποδηλατόδρομοι και τα δημόσιας χρήσης ενοικιαζόμενα ποδήλατα, που σε πόλεις όπως η Κοπεγχάγη, το Άμστερνταμ, το Παρίσι, κερδίζουν συνεχώς έδαφος εις βάρος των αυτοκινήτων. Και βεβαίως, όχι ως μέσο ψυχαγωγίας, όπως επιμένουν να το βλέπουν πολλοί στη χώρα μας, αλλά ως μέσο μεταφοράς και καθημερινής μετακίνησης. Για παράδειγμα, η Κομισιόν στις Βρυξέλλες ενθαρρύνει τους υπαλλήλους της στη χρήση βιώσιμων μεταφορών και βραβεύτηκε για το πρόγραμμα δανεισμού ποδηλάτων για τις μετακινήσεις κατά την εργασία, ενώ στην Ολλανδία ιδιωτικές εταιρίες προωθούν προγράμματα χρήσης εταιρικών ποδηλάτων για την προσέλευση στην εργασία.
ΙΔΕΕΣ λοιπόν, μπορούν να βρεθούν πολλές. Βεβαίως απαιτείται επιστημονική μελέτη και τεκμηρίωση για την προώθηση μέτρων που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση των ρύπων, με υποδομές, οικονομικά κίνητρα και άλλα, αλλά χρειάζεται και η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση του κόσμου ώστε να μπορέσει να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος και να συσστρατευθεί στην αντιμετώπισή του, αλλάζοντας συνήθειες και νοοτροπίες πολλών ετών.


Τη δημοσίευση του κειμένου μπορείτε να τη δείτε στο
http://www.lianagouta.gr/website/pdf_articles/NEA_18-7-09.pdf