Διυπουργική Επιτροπή για την Οικονομία: Μια άλλη ανάγνωση...

Αυτή η νέα Επιτροπή για την Οικονομία υπό τον Πρωθυπουργό είναι μια καινούρια ιστορία. Τρεις κορυφαίοι υπουργοί υπό τον πρωθυπουργό, σε μια Επιτροπή για τα κρίσιμα θέματα της Οικονομίας, που όπως όλοι συμφωνούν, «νοσεί» και για ενδογενείς λόγους αλλά και «εξ αντανακλάσεως», λόγω της παγκόσμιας ύφεσης.
Η είδηση έγινε δεκτή με καχυποψία. Γιατί άραγε? Η συγκρότηση μιας τέτοιας Επιτροπής σημαίνει, κατ’ ελάχιστον, ενημέρωση, συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων και ιδεών, συμφωνία σε κοινούς στόχους και δράσεις. Τρία κορυφαία Υπουργεία, με αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση καλούνται να συνεργαστούν, ώστε να υπάρξει συντονισμός και εναρμόνιση με τις στρατηγικές επιλογές, πρωθυπουργικές και κυβερνητικές.
Παρά την μάλλον προφανή αυτή ανάγνωση, η υποδοχή της είδησης έγινε με επιθέσεις και καχυποψία και με προσπάθεια να αποκαλυφθούν κίνητρα επιρροής και ελέγχου από ισχυρά εσωκομματικά πρόσωπα.
Ωστόσο η είδηση θα μπορούσε να γίνει δεκτή με ενθουσιασμό, αν έβλεπε κανείς με μια πιο ανοιχτή ματιά τα συστατικά αυτής της Επιτροπής: Οικονομία, Ανάπτυξη, Δημόσια Έργα και Περιβάλλον. Για όσους υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Υπουργείου Περιβάλλοντος, η σύσταση αυτής της Επιτροπής θα τους έφερε σίγουρα στο νου πρακτικές άλλων χωρών. Πριν από ένα χρόνο σε άρθρο της υπογράφουσας με τίτλο «Υπουργείο Περιβάλλοντος: Αυτό θα μας σώσει?» (Ελεύθερος Τύπος, ...-...-08), αναφέρονταν ότι το ζητούμενο στην περιβαλλοντική πολιτική είναι πιο σύνθετο από την απλή δημιουργία ενός Υπουργείου. Μεγαλύτερη σημασία έχει να αλλάξουν νοοτροπίες πολλών δεκαετιών που ταυτίζουν την οικονομική ανάπτυξη αποκλειστικά με τα έργα υποδομής, ενώ ως νέος στόχος πρέπει να τεθεί η Αειφορική Ανάπτυξη. Μια Ανάπτυξη με οικονομικά χαρακτηριστικά επιστημονικής και επιχειρηματικής καινοτομίας που θα διασφαλίζει ταυτόχρονα τους φυσικούς πόρους, τον φυσικό πλούτο και το περιβάλλον. Ως παράδειγμα τέτοιας αντίληψης αναφέρονταν η απόφαση του Σαρκοζί στη Γαλλία, να συστήσει Υπουργείο Αειφορικής Ανάπτυξης. Τέτοιες «φωνές» και προτάσεις ακούστηκαν και στην Ελλάδα, όπως πχ από Οικολογικές οργανώσεις, που εκτός από αυτόνομο Υπουργείο Περιβάλλοντος πρότειναν και έναν Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης για την Αειφόρο Ανάπτυξη.
Επομένως, η νέα αυτή Επιτροπή που μόλις συστάθηκε, θα μπορούσε να αποκτήσει και έναν άλλο ρόλο και χαρακτήρα. Θα μπορούσε να αποτελεί το πρώτο βασικό βήμα για την προώθηση της αντίληψης της Αειφόρου Ανάπτυξης, που τόσο ανάγκη την έχουμε στη χώρα μας. Η ανάδειξη της Περιβαλλοντικής Προστασίας σε κυρίαρχη πολιτική καταγράφεται πλέον όλο και πιο επιτακτικά ως αίτημα της κοινωνίας. Ίσως λοιπόν τώρα, στη νέα αυτή Επιτροπή, που θα αναζητά λύσεις για την ανάρρωση του «μεγάλου ασθενούς», της ελληνικής οικονομίας, να είναι μια χρυσή ευκαιρία, να βρεθούν οι συγγένειες ανάμεσα στην Οικονομία, την Ανάπτυξη, την Αειφορία και το Περιβάλλον. Και να αναδειχθούν νέες αντιλήψεις που θα ανταποκρίνονται στα απαιτήσεις και τις προκλήσεις του 21ου αιώνα, του αιώνα της καινοτομίας, των νέων τεχνολογιών, και της μεγάλης απειλής των κλιματικών αλλαγών....

Άρθρο στην εφημερίδα "Αγγελιοφόρος", στη στήλη 'Επωνύμως', 5-2-09