Σε μια συνέντευξη μου στο Περιοδικό ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ, τεύχος Απριλίου ΄09, αν και σύντομα, ασχοληθήκαμε με πολλά θέματα... Ή όπως σημειώνει το περιοδικό εισαγωγικά....
"Η εθνική ενεργειακή πολιτική, η επιχειρηματικότητα και η καινοτομία, η θέση της γυναίκας στην αγορά εργασίας, και μερικές καίριες επισημάνσεις για το διακύβευμα των ευρωεκλογών είναι τα κυριότερα θέματα που θίξαμε σε μια συζήτηση που είχαμε με την κα Γούτα.... Όπως θα διαπιστώσετε στο πλήρες κείμενο της συζήτησης που ακολουθεί, η κα Γούτα δε διστάζει να λέει τα πράγματα με το όνομά τους»....
Τα τελευταία χρόνια βιώσαμε μια ατέρμονη συζήτηση για τα θέματα της ενεργειακής πολιτικής. Μετά την υλοποίηση των συμφωνιών για τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αέρίου στην περιοχή, ποιος θα είναι ο ρόλος της Ελλάδας στην «ενεργειακή σκακιέρα» της Ευρώπης;
Είναι αλήθεια ότι η ενεργειακή πολιτική και η ενεργειακή διπλωματία βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας τα τελευταία δύο χρόνια. Το πρώτο περιστατικό που έφερε την Ευρώπη στα πρόθυρα νευρικής...«ενεργειακής» κρίσης ήταν όταν κινδύνεψε να μείνει χωρίς Φυσικό Αέριο (ΦΑ) λόγω της διένεξης Ουκρανίας-Ρωσίας, ενώ ακολούθησαν κι άλλα παρόμοια. Να σημειώσουμε ότι η ΕΕ εξαρτάται ενεργειακά κατά 54% από τις εισαγωγές καυσίμων, ενώ υπάρχουν χώρες που σχεδόν η συνολική τους τροφοδοσία σε ΦΑ εξαρτάται αποκλειστικά από μια χώρα, τη Ρωσία και από μία διαδρομή, αυτήν μέσω Ουκρανίας! Έτσι αναδείχθηκε σε πρώτης προτεραιότητας ζήτημα η επιτακτική ανάγκη της Ευρώπης αλλά και κάθε χώρας να εξασφαλίσει όσο το δυνατό περισσότερες διαφορετικές πηγές και δρόμους τροφοδοσίας αργού και φυσικού αερίου. Η Ελλάδα βρίσκεται σε σημείο κλειδί στο σταυροδρόμι Δύσης-Ανατολής, από όπου μπορούν, τα καύσιμα της Μέσης Ανατολής, της Κασπίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Ρωσίας, να διοχετευτούν με αγωγούς σε όλη την Ευρώπη. Οι διαδρομές παλιών και νέων αγωγών που σχεδιάζονται συνιστούν πραγματικά ένα πολύπλοκο παζλ. Έτσι η Ελλάδα διεκδικεί ρυθμιστικό ρόλο στη νέα αυτή κατάσταση που διαμορφώνεται. Τα οφέλη θα είναι πολλά, για την ασφάλεια τροφοδοσίας και την βελτίωση του ανταγωνισμού για τις δικές μας ενεργειακές ανάγκες, αλλά και εξαιτίας του οικονομικού οφέλους διέλευσης αγωγών και καυσίμων και τέλος λόγω του στρατηγικού ρόλου που αποκτά η Ελλάδα στις διεθνείς διαπραγματεύσεις, έναν ρόλο που της εξασφαλίζει ισχυρή φωνή και αναβαθμίζει την ασφάλειά της.
Θα αναβαθμιστεί επομένως ο οικονομικός ρόλος της Ελλάδας στη νοτιοανατολική Ευρώπη; Πόσο θα διευκολυνθεί η επίδοση της χώρας μας σε δύο τομείς που μάλλον πάσχουν, την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία;
Ο παραπάνω γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδας, όχι μόνο για την Νοτιοανατολική, αλλά για όλη την Ευρώπη, και για όλη τη διεθνή διπλωματία καθώς και η ενεργειακή μας αναβάθμιση φυσικά και θα λειτουργήσει ευεργετικά για την οικονομία και την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Αλλά αυτό δεν αρκεί από μόνο του για τους άλλους δυο κρίσιμους τομείς που θίγετε. Η επιχειρηματικότητα και η καινοτομία είναι τα μεγάλα ζητούμενα όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλη την Ευρώπη. Η χώρα μας έχει πολύ δρόμο να διανύσει, αφού και στους δυο τομείς οι επιδόσεις μας είναι χαμηλές. Ωστόσο έχουν πλέον αναχθεί σε στόχους υψηλής προτεραιότητας όπως φαίνεται και από πρόσφατες πρωτοβουλίες, όπως οι 5 Πόλοι Καινοτομίας σε όλη την Ελλάδα, η Ζώνη Καινοτομίας στη Θεσσαλονίκη, η έμφαση στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, η αναμόρφωση του πτωχευτικού δικαίου κλπ. Ωστόσο ο δρόμος είναι μακρύς, μέχρις όλα αυτά να αποδώσουν καρπούς, καθώς συχνά σκοντάφτουν σε νοοτροπίες και αγκυλώσεις. Μάλιστα, η επιχειρηματικότητα και η καινοτομία πρέπει να διδαχθούν και να μπουν στην κουλτούρα μας από τη μικρή ηλικία. Κλείνοντας να πω ότι ανθρώπινο δυναμικό και μεμονωμένα παραδείγματα επιτυχίας υπάρχουν στη χώρα μας. Χρειάζεται να εξασφαλισθεί το κατάλληλο περιβάλλον ώστε όλα αυτά να συντονιστούν και να αποδώσουν καρπούς, με στόχο να αποκτήσει η Ελλάδα και σ’ αυτούς τους τομείς έναν ρόλο κλειδί για την ευρύτερη περιοχή, συνδυάζοντάς τον με τα γεωστρατηγικά της χαρακτηριστικά, τον φυσικό και τον πολιτιστικό της πλούτο.
Στην πολιτική αντιπαράθεση για τις επερχόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φαίνεται ότι θα κυριαρχήσουν τα θέματα της εσωτερικής πολιτικής επικαιρότητας. Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το πραγματικό διακύβευμα των Ευρωεκλογών;
Δυστυχώς φοβάμαι ότι κάτι τόσο σημαντικό όσο η εκπροσώπησή μας στο Ευρωκοινοβούλιο θα «μικρύνει», με όρους εσωστρέφειας και τρέχουσας επικαιρότητας. Και το λέω, γιατί έχοντας την τύχη να εργαστώ ως σύμβουλος σε θέματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είδα τον πλούτο της πολιτικής που παράγεται στις Βρυξέλλες μέσα από μια δημοκρατική διαδικασία ζυμώσεων, διαβουλεύσεων, συναινέσεων. Η Ελλάδα συμμετέχει στη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής ως μια από τις πρώτες χώρες. Μια πολιτική που μας αφορά άμεσα, αφού το 80-85% της νομοθεσίας μας είναι εφαρμογή της νομοθεσίας που υιοθετείται από την ΕΕ. Χρειάζεται λοιπόν να στρέψουμε τη προσοχή μας στην καρδιά της Ευρώπης και να αντιληφθούμε το ρόλο, τη φωνή, τη συμμετοχή μας και το πώς μια σωστή εκπροσώπηση μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητά μας. Οι πολιτικές, τα μέτρα, οι νομοθεσίες που υιοθετούνται αφορούν σε όλους τους τομείς, παιδεία, απασχόληση, οικονομία, κοινωνική συνοχή, ανάπτυξη, πολιτισμό, ενέργεια και περιβάλλον αλλά και κάθε πτυχή της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Με την ψήφο μας καλούμαστε να αποφασίσουμε γι αυτά τα σημαντικά θέματα και όχι απλά για την τρέχουσα ελληνική πολιτική επικαιρότητα. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε και να βάλουμε τις Ευρωεκλογές στις πραγματικές τους διαστάσεις, για το δικό μας όφελος.
Ένα θέμα ευρωπαϊκής προέλευσης αφορά κυρίως στις γυναίκες. Είστε στέλεχος μεγάλης ελληνικής εταιρίας και ταυτόχρονα μητέρα δύο παιδιών. Τι σημαίνει για την Ελληνίδα εργαζόμενη μητέρα η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την εξομοίωση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης στο δημόσιο;
Πρόκειται για μια αλλαγή που προκαλεί αναταράξεις, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να δούμε την ουσία του θέματος πιο προσεκτικά. Σήμερα η Ελληνίδα μορφώνεται όσο κι ο άνδρας, διακρίνεται στις σπουδές της και έχει φιλοδοξίες για μια πετυχημένη καριέρα. Βεβαίως αυτό καλείται να συνδυάσει με την προσωπική της ζωή, την οικογένεια και τον κρίσιμο ρόλο της ανατροφής των παιδιών. Πρέπει λοιπόν να δούμε τα νέα αυτά δεδομένα και να αναζητήσουμε λύσεις σύγχρονες για τις ανάγκες της νέας γυναίκας. Έχοντας προσωπική πείρα από μια απαιτητική και ανταγωνιστική δουλειά και έχοντας δυο μεγάλα παιδιά, γνωρίζω ότι οι ρόλοι αναπροσαρμόζονται. Η γυναίκα συνεισφέρει -συχνά ισότιμα- στον οικογενειακό προϋπολογισμό κι ο πατέρας συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών.
Η κοινωνία χρειάζεται να αναπροσαρμόσει τα μοντέλα και το κράτος να στηρίξει τις νέες ανάγκες. Η μεγάλη βοήθεια που χρειάζεται η μητέρα και η οικογένεια είναι κυρίως στα πρώτα χρόνια μετά τη γέννηση των παιδιών. Τότε χρειάζονται η κοινωνική και οικονομική βοήθεια, οι υποδομές από την πολιτεία, όπως βρεφονηπιακοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι, ελαστικά ωράρια, άδειες μητρότητας, ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, ενθάρρυνση της εργοδοσίας με οικονομικά κίνητρα, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η κρίσιμη και δύσκολη αλλά τόσο ευτυχής αυτή περίοδος της οικογένειας. Και τα ίδια πρέπει να εξασφαλίζονται και για τον πατέρα, πχ. της μονογονεϊκής οικογένειας.
Εκεί λοιπόν πιστεύω ότι πρέπει να εστιάσουμε και όχι στην διατήρηση του παλιού προτύπου, της πρόωρης συνταξιοδότησης, που συνήθως μάλιστα έρχεται όταν έχουν μεγαλώσει τα παιδιά.
Τη δημοσίευση του κειμένου μπορείτε να τη δείτε στο
http://www.lianagouta.gr/website/pdf_articles/Δημόσιος%20Τομέας_Μάιος%2009_all.pdf
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου